Vroeger was geluk heel gewoon...

Ervan uitgaande dat jullie allemaal mijn ervaring al lang ervaren, schrijf ik deze blog maar voor mezelf. Want, wat is het toch heerlijk dat ik helemaal mezelf kan zijn in mijn dagelijkse doen en laten. Ik heb het aantal rotklussen tot een minimum kunnen beperken. Ja, ik stofzuig nog weleens, maar de strijkplank en het strijdijzer zijn allang geen ‘angstgegners’ meer. Ook voor de baas doe ik mijn werk met een grote glimlach en een gemak dat vergelijkbaar is met een klimmende Marco Pantani op Alpe d’Huez, in bloedvorm.

Sinds mijn knutschaatst avontuur, op jacht naar een Olympische deelname in Vancouver 2010, is er wat met mij gebeurd. Ik heb toen onbewust alleen nog maar voor mezelf gekozen. Dit betekent niet dat ik af en toe niet meer over mijn eigen voeten struikel, maar wel dat ik doe wat ik wil doen. Belangrijker nog, ik ervaar dat ik kan doen wat ik wil doen en dat ik kan doen waar ik goed in ben. Ik kan mijzelf en mijn USP’s dus perfect vermarkten en er een hoop plezier aan beleven. En dat is nou net waar ik al 30 jaar naar op zoek was. Ik heb de perfecte spreekbuis gevonden om mijn ware identiteit volledig tot zijn recht te laten komen en verdien er nog wat mee ook.

Als een gesmeerde ketting draai ik uren, die niet aanvoelen als tijd. Door te zeggen en te doen wat ik vind, wat mijn boodschap is, daardoor bereik ik mensen, krijg ik respons en willen mensen meer van mij weten en met mij werken. Een bijzonder leuke en waardevolle ervaring al zeg ik het zelf.

Mocht je nu ineens zelf ook snakken naar dat bevrijdende gevoel. Zet dan al je twijfels aan de kant en ga doen wat jij altijd al hebt willen doen. Ga jezelf zijn en vindt daarin jouw eigen weg. Heerlijk!