Reverse Coaching op de werkvloer

Stel je voor dat er over twee weken een belangrijke deadline is. Deze deadline geldt voor een prestigieus project bij één van je grootste en belangrijkste klanten. Hoe bereid je je team voor? Een logische voorbereiding zou zijn om veel tijd met je projectteam door te brengen. Om te benadrukken hoe belangrijk het project is. Je neemt met iedereen en iedereen apart alle details nog een keer door en probeert al duwend en trekkend iedereen tot het beste resultaat te stuwen. Reverse coaching is precies het tegenovergestelde doen. Waarom?

Werknemers zijn meestal allang zelf in staat zichzelf optimaal te motiveren en te prepareren als ze weten wat er op het spel staat. Het is in dergelijke situaties helemaal niet nodig om extra tijd te investeren. Je werknemers weten allang wat er speelt en wat er voor nodig is om het beste resultaat te behalen. Ze zitten juist niet te wachten op een of andere gestreste manager, of directeur die ze constant met een stopwatch probeert te motiveren. In stresssituaties, onder druk, is het enige dat werknemers willen en nodig hebben, iemand die kalmte en rust uitstraalt, iemand die relaxed is en controle en zelfvertrouwen uitstraalt.

Nog een voorbeeld. Stel je voor dat je na maanden hard werk en voorbereiding een grote opdracht hebt binnengehaald. Het logische gevolg is dat je je werknemers aanmoedigt om nog beter hun best te gaan doen. Je zorgt ervoor dat het ze aan niets ontbreekt, de communicatie met de klant wordt verder aangescherpt, je doet alles om de opdracht 100% te laten slagen. Doe het tegenovergestelde! Je zou denken dat het logisch is om nog harder te werken, nog beter je best te doen, om nieuwere en betere programmatuur in te zetten om aan de klant te laten zien dat ze echt de beste keuze hebben gemaakt door jouw de opdracht te gunnen. Echter, als je goed om je heen kijkt zie je dat de echte topbedrijven vertrouwen op de manier van werken die hen in de eerste plaats naar de gunning van de opdracht heeft geleid. Ze vertrouwen in zichzelf in hun werkwijzen en zullen juist in de uitvoering van de opdracht niet al te veel daaraan willen veranderen. De methode leidde immers tot succes. Oftewel: “Never change a winning team”

Als je er met bovenstaande voorbeelden over nadenkt is reverse coaching eigenlijk heel logisch. En toch zijn we blijkbaar geneigd het tegenovergestelde te doen. Waar dat toch vandaan komt…? We willen graag veranderen, we willen graag nog beter en we willen elke keer opnieuw onszelf bewijzen. Reverse coaching bewijst dat die contante drang naar nog meer en nog beter niet altijd tot het beste resultaat leidt. Kortom, denk na en vraag jezelf af of wat jij of wat wij logisch vinden ook daadwerkelijk het beste is om in een bepaalde situatie te doen, want soms is het tegenovergestelde waar.

Welk bedrijf kent zijn hersteltijd?

Ieder bedrijf en iedere organisatie, succesvol of niet, hebben iets met elkaar gemeen. Ze balanceren allemaal rondom het begrip homeostasis. Homeostasis betekent evenwicht of balans. Ons lichaam, maar ook alles om ons heen is er voortdurend naar op zoek. Aan de hand van dit evenwicht kun je inschatten hoe succesvol een organisatie of individu is en kan zijn. Het is eigenlijk net als bij topprestaties. Als je in vorm bent, in balans, dan presteer je het best. Voor het bedrijfsleven geldt dit net zo. Maar vorm komt niet vanzelf en de homeostasis wordt constant uit balans gebracht. Om te kunnen voorspellen of een organisatie, persoon of bedrijf succesvol is of gaat zijn, ben je dus afhankelijk van de snelheid waarmee iets of iemand weer in balans komt, hersteld. Plus, wat het heeft gekost om dit evenwicht te herstellen.

Topsport is het constant, gericht, gepland en gedoseerd uit balans brengen van sporters om vervolgens te zien en te meten hoe lang het duurt voordat het evenwicht weer hersteld is. Het doel is om het lichaam zo te prikkelen dat het zich hersteld, maar net een beetje beter dan de voorgaande keer. Dat beetje extra is net dat kleine beetje bewapening dat het lichaam nodig heeft om een volgende keer bij een zelfde inspanning wel de balans te bewaren. Het spreekt voor zich dat topsporters de homeostasis steeds een klein beetje willen verstoren, zodat het volgende balansmoment op een hoger fysiek en mentaal niveau ligt dan de voorgaande periode. Zo wapenen sporters zich tegen stress en passen ze zich fysiek aan, aan steeds hogere en langere belastingen.

Als je goed naar een bedrijf kijkt gebeurd er eigenlijk hetzelfde. Onder het motto ‘stilstand is achteruitgang’ zal een bedrijf moeten blijven innoveren. Innoveren betekent vernieuwen. Betekent het oude vertrouwde herzien en vervangen door iets nieuws en beters. Is er te lang gewacht met vernieuwen, is de achterstand te groot, kortom moet er een te hoge tol betaald worden voor vernieuwing, dan duurt het heel lang voordat de balans weer teruggevonden is.  Soms wordt deze balans nooit meer teruggevonden, met alle gevolgen van dien.

Vitale bedrijven schrikken niet snel van een beetje tegenwind. En als ze er toch door uit balans worden gebracht, dan herstellen ze ook weer snel. Minder vitale bedrijven, zullen constant balanceren tussen winst en verlies. Elke vorm van tegenslag zorgt ervoor dat het weer weken of maanden duurt voordat de balans teruggevonden is. Maar zolang een bedrijf elke keer weer zijn of haar evenwicht terugvindt, blijft het bestaan en wordt het steeds weerbaarder en beter voorbereidt voor de volgende ‘aanslag’.

Een topbedrijf, een topsporter, maar ook een succesvolle zakenman hebben dus heel veel gemeen met elkaar. Blijkbaar zijn ze in staat om snel weer in evenwicht te komen na verstoring van de balans. Bij een bedrijf ligt het soms alleen iets gecompliceerder, omdat je afhankelijk bent van de homeostasis van het individu en van de groep/organisatie. Want elke verandering binnen een organisatie waar meerdere mensen werken, heeft een invloed op meerder evenwichten. De tijd die het duurt voor dit complexe evenwicht om weer in balans te komen is voor een groot deel bepalend en voorspellend voor het succes van een persoon, bedrijf en/of organisatie.

Wist je dat je heel veel van die balans verstorende processen kunt meten en wetenschappelijk aan kunt tonen, ook op de werkvloer? Door te meten en te weten kun je langer de ‘vorm’ vasthouden die jou of jouw organisatie zo succesvol maakt. En sneller de vorm terugvinden als de balans toch verstoord wordt. Weet jij bijvoorbeeld hoe lang het duurt voordat jouw afdeling weer optimaal werkt als er twee man ontslagen worden en er een nieuwe jonge medewerker bijkomt? Ik wed van niet.

Een positieve kijk op ontslag

 













Ontslag brengt in een aantal gevallen het beste in ons naar boven. Het zegt in veel gevallen dat je je niet onvervangbaar hebt gemaakt voor je werkgever. Je hebt je werk altijd goed gedaan, maar de passie en het plezier ontbrak misschien wel een beetje. Je deed het omdat je het goed kon, maar men proefde niet die onvoorwaardelijkheid en die focus die bij de juiste mensen op de  juiste plek wel zichtbaar en voelbaar aanwezig zijn.

Ontslag schudt je wakker
Zoals ik het zie wordt je met een ontslag gereset of herinnert aan je eigenlijke pad. Aan datgene waar je echt goed in bent en wat je het liefste zou willen doen, maar wat je al tijden voor je uit schuift om welke redenen dan ook. Obstakels bijvoorbeeld, risico’s, niet genoeg zelfvertrouwen, bang om je comfortzone te verlaten en misschien wel bang om alles los te laten en echt maar voor één ding te gaan. Ontslag komt vaak als een donderslag bij heldere hemel, maar kan tegelijkertijd ook net dat zetje geven in de juiste richting – jouw richting.

Ontslag komt altijd ongelegen
Op de momenten dat je het eigenlijk niet kan hebben komt ontslag om de hoek kijken. Het zorgt voor heel wat ongemakkelijke uren en het confronteert je met je zelf. Je wordt plotsklaps weer in het nu gezet, met beide benen stevig op de grond. Zekerheden bestaan ineens niet meer, kansen daarentegen wel. Alleen kansen brengen een hoop vervelende obstakels en confrontaties met zich mee. Je moet veranderen. En laat dat nou net de verpakte boodschap van ontslag zijn.

Ontslag zet aan tot denken.
Ik zal nooit zeggen dat het volgen van een droom makkelijk is. Als dat het wel zou zijn, dan zou iedereen het allang doen. Ontslag schudt je wakker en helpt je herinneren aan die droom. Als je ervoor kiest zul je heel wat ongemakkelijke momenten voor je kiezen krijgen. Je zult jezelf steeds eraan moeten herinneren wat jouw pad is, wat je moet doen om er te komen en vooral om vol te houden op momenten dat het even uitzichtloos dreigt te worden. Maar ontslag, daar ben je dan voorgoed vanaf, dat krijg je niet meer als je je droom volgt.

Ontslag daagt uit
Ik doe soms dingen niet omdat ik het lef niet heb of omdat ik denk dat ik het niet kan. Ik doe ze soms ook niet omdat ik het simpelweg niet alleen kan en ik het moeilijk vind om anderen om hulp te vragen. Plus ik vind altijd wel excuses om iets vooral niet te doen. Ik hou me dan vooral vast aan waarom iets niet zou lukken, in plaats van andersom. Tot slot kies ik vaak voor het ‘zekere’. De bekende weg, waarop ikzelf alle controle heb. Keer op keer bereik ik daarmee ‘mijn ontslag’. Soms voorkom ik het omdat ik mezelf al heb ontslagen, maar deze maand kwam het eigenlijk heel onverwacht. Zeker als kleine zelfstandige verwacht je niet dat alle drie je ‘grote’ opdrachtgevers aangeven binnenkort met je te gaan stoppen. Van iets naar niets dus in een maand tijd.

Het ontslag ligt inmiddels achter me en de uitdaging voor me. Een uitdaging die ik al jaren koester, maar welke ik om verschillende redenen altijd uit de weg ben gegaan. Met als eindresultaat: ontslag. Dit keer ga ik de uitdaging aan!

Wat doe jij bij ontslag?
Ga je bij een ontslag bij de pakken neerzitten of beschouw je het als geschenk uit de hemel. Ik zou het laatste doen als ik jou was…